HAAST

Evo heeft haast om zijn nieuwe ilegale grondwet (door advokaten bestempeld als justitioneel afval) door te drukken en wil zo snel mogelijk de wet voor het referendum hiervoor laten goedkeuren.
Langzamerhand begint de waarheid door te dringen in het buitenland en zijn linkse bondgenoten hebben hem aanbevolen om met de oppositie te onderhandelen over de problemen betreffende de gekonfiskeerde gasbelastingen, de nieuwe (totalitaire) grondwet en de (demokratische) autonomie, maar dat is zoiets als water met olie mengen, dat is een onmogelijke opgaaf.
Die onderhandelingen hebben dan ook weinig resultaten opgeleverd en er is, ondanks alle bedreigingen, geen enkel akkoord gesloten binnen het door Evo (vanwege de haast)
vastgestelde termijn.
Die haast is begrijpelijk, want de ekonomische situatie van het land is alles behalve rooskleurig. Evo lijkt 3 jaar in verkiezingskampagne te zijn, met petrodollarcheques van Hugo Chavez en de drugsdollars van de eigen produktie, want de schatkist is leeg.
De buitenlandse- en binnenlandse schuld zijn samen hoger dan de internationale reserves, bovendien is de rente van de binnenlandse schuld (2/3 deel) veel hoger dan de buitenlandse.
De bedriegelijke regeringspropaganda is niet lang meer vol te houden, want het volk begint in te zien dat ze bedrogen is, want de inflatie voor de arme bevolking (50 %) is al 30 %. De regering kamoufleerd die inflatie door in het konsumptie-pakket telefoonkosten, zwembadkosten e.d. op te nemen, maar daar heeft de arme bevolking geen mogelijkheden voor. Het loon is nauwelijks genoeg om te eten!
Sinds de nationalisatie van de petroleummaatschappijen is de produktie gedaald, zodat de aardgaskontrakten met Brazilië en Argentina niet nagekomen kunnen worden en er wordt gepraat over invoer van benzine uit Chile, terwijl vroeger de landelijke produktie voldeed aan het interne verbruik.
Uit wraak of haat tenopzichte van het minder arme Oosten, wordt dit landsdeel ekonomisch gewurgd door uitvoerverboden en brandstofgebrek, want in het westen is er wel voldoende brandstof.
Het gevolg is dat er duizende tonnen soja, zonnebloempitten en andere granen liggen te rotten, omdat er geen markt voor is. Het vrachtvervoer ligt plat door dieseloil gebrek en het personenvervoer werkt voor slechts 50 %, de bevolking moet uren in de rij staan voor de bus of om een gasfles te bemachtigen, evenals voor een zak cement.
De Westelijke hooglandbevolking moet tevreden gehouden worden want dat is 60 % van het kiezersbestand en volgens de staatstelevisie gaat alles voorspoedig in het land. Inderdaad daar is geen brandstofgebrek!.
In het Westen is ook de meeste armoe ondanks honderden jaren mineralenexplotatie en tientallen jaren ontwikkelingshulp die alleen de oliegarchie in La Paz begunstigde. De politiek in het Westen is egoistisch en uitsluitend en rassistisch, terwijl het Oosten de demokratie voorstaat en een betere verdeling van de rijkdom, want Bolivia is niet arm.
De ongeregeldheden in Pando waren al lang van te voren gepland; Er is een militair dokument (Januari 2008) aan het daglicht gekomen, waarin de taktiek voor de bezetting van de oppositie-departamenten bepaald wordt ( het verschijnen van dit geheime militaire dokument betekend dat vele militairen het niet eens zijn met het beleid).
Bovendien hield de minister van de regering Juan Ramon de la Quintana op 10 augustus een rede in Riberalta, dus een maand voor de gebeurtenissen in Pando, waarin hij verklaarde dat hij de Prefekt van Pando, Leopoldo Fernandez, zou begraven en laten vergezellen door wormen.
De belangrijke volksleider Roberto de la Cruz (degene die de Cambas wil uitroeien) heeft het aftreden geeist van de NGO-ministers die volgens hem de president ingekapseld hebben.
Volgens zeggen bekostigen de NGO´s echter een groot gedeelte van de SS die gedurende 2 weken Santa Cruz met 15.000 personen omsingeld en bedreigd hebben.
Die NGO´s krijgen op hun beurt weer geld van de Hongaarse magnaat George Soros, die door de Nederlandse sociaal activiste Maria Lohman betiteld wordt als de eigenaar van Potosí.
Dat geld van George Soros wordt gekanaliseerd via de Washington Office on Latin American naar het Transnacional Institute in Amsterdam naar de NGO´s en in partikulaar aan de coca-boeren waarvan Evo nog steeds de voorzitter is.
Het rommelt dus aan alle kanten, vandaar dat Evo haast heeft.