Veel beloven en weinig geven, doet gekken in vrede leven. Dat lijkt de propaganda leuze van de MAS te zijn.
Daar is het overgrote deel van de bevolking ingetrapt en we hadden grote verwachtingen van de te komen veranderingen.
Echter de weldenkende en goed geïnformeerde bevolking had al gauw door, dat het false verwachtingen waren en het verzet begint te groeien. Eerst onder de intellectuele en profesionele bevolking en nu ook onder de middengroepen en de twijfel begint te komen in de lager ontwikkelde klassen.
Evo beloofde een minimum salaris van Bs. 1500,- en dat is na meer dan twee jaar nog steeds Bs. 500,-. Alleen in Santa Cruz wat hij als zijn vijand beschouwd is het minimum salaris door de Departamentale regering op Bs.1000,- vastgesteld.
Met de invaliden bond werd twee jaar geleden een overeenkomst getekend voor een jaarlijkse uitkering van Bs. 3000,- en deze bond is al meer dan een maand acties aan het voeren voor het nakomen van die overeenkomst. Waarbij de invalide actievoerders verscheidene keren door de politie zijn vergast en met geweld zijn verwijderd van hun bezettingsposities, wat op zich weer reacties van de bevolking opriep, want wie wordt niet woedend als op de TV te zien is dat een persoon zonder benen, met roelstoel en al door de politie wordt omgegooid? Dit heeft de kop gekost van de politiecomandant!.
De oficiële verklaring van de regering voor het buitenland was; dat die onlusten opgezet waren door de prefekt. die op dat moment in zijn huis op 40 km afstand van de stad met ziekteverlof was na een 10-daagse hongerstaking en bij het horen van de berichten overkwam om de zaak te sussen.
Hij heeft nationalisatie aangekondigd van de petroleummaatschappijen, wat in de praktijk aankoop van aandelen bleek te zijn tot ongenoegen van zij meest radikale aanhang.
In het Zuiden van het land zijn er blokkades om de ilegaal per dekreet afgenomen gasbelastingen (IDH) terug te krijgen, die blokkades zijn “crimineel”, terwijl de blokkades door de MAS-sisten in Sucre tegen de prefektuur “revolucionair” zijn.
Chuquisaca gaat 30 November naar een referendum voor of tegen de autonomie ofwel is afvallig, want in 2006 heeft Chuquisaca tegen de autonomie gestemd en in die tijd was de huidige prefekte een belangrijke partij genoot van Evo.
Diezelfde Evo, die blindelings aannam dat hij in het referendum gewonnen had moest Woensdag ervaren dat hij geen toegang had in de Beni (evenals in vier andere Departamenten), waar de vliegvelden geblokkeerd werden na een bericht dat hij zou komen. Hij kwam echter in een Venezolaanse helikopter, die echter naar Brasil moest vluchten voor de bevolking om daar bij te tanken en waar Evo om 22.30 uur opgehaald werd door een vliegtuig en vervoerd werd naar La Paz.
Dit zijn allemaal gebeurtenissen die Evo er toe gedreven hebben om zo spoedig mogelijk het dekreet voor het referendum betreffende de grondwet af te kondigen. Sommigen zeggen ook uit woede omtrent de gebeurtenissen van de vorige dag in de Beni.
Die grondwet is een mengsel van de teorie van Stalin met de toepassingen voor de boeren van Lenin en het fascistische rassisme van Hitler. Een politiek dat op lange termijn sin dictaduur niet houdbaar is.
Trouwens het afkondigen van al die dekreten met uitsluiting van het parlament is op zich al Dictaduur.
Die dictaduur moet oficiëel ingesteld worden voordat de meerderheid van de bevolking doorkrijgt, wat de gevolgen zijn van die grondwet zijn.
ER IS DUS HAAST BIJ!
zondag 31 augustus 2008
zaterdag 30 augustus 2008
TIJD VOOR BESLISSINGEN
Met het afkondigen van het dekreet betreffende het referendum over de nieuwe grondwet heeft de regering olie op het vuur gegooid in plaats van water.
Er bestond nog hoop dat er mogelijkheden voor overleg waren om de geschillen op te lossen, maar dat was een false hoop.
Het televisie verslag op de staatstelevisie was nog niet afgelopen toen de klokken van de Kathedraal begonnen te luiden en de vrouwelijke afdeling van het burgerkomitée riep op tot een waking voor de kathedraal op het centrale plein.
Vrijdagmiddag begonnen de geweldadigheden; Een regeringsgezinde analist die de vrouwen voor onnozel uitmaakte werd door een van de vrouwen geslagen, een Venezolaan die foto´s van de vrouwen maakte, werd zijn fototoestel afgenomen en kreeg ook wat klappen. Daarna kwam er een mars van de MAS-vakbond (er is ook een Santa Cruz-vakbond) ter ondersteuning van het referendum en om de vrouwen van het plein te jagen.
De optocht werd echter door studenten, UJC en andere aanwezigen uit elkaar geslagen en ontstonden straatgevechten.
De gevluchte mars-deelnemers hebben daarna een paar winkels geplunderd en een auto van een vooraanstaande Prefektuur-secretaris vernield.
Het was echter opvallende dat bij al deze akties geen enkele autoriteit aanwezig was (want die waren in vergadering), evenmin was er geen politie aanwezig. Kortom het waren burgers die het manipuleren van de regering zat waren.
Ander opmerkelijk feit was dat de personen die door de diferente TV-kanalen gefocust werden, aan hun accent te horen Kolla´s waren, dus mensen uit het westelijke bergland die hier hun draai gevonden hebben en voor de autonomie en vrijheid zijn.
Dit bevestigd echter ook mijn redenering dat de Kolla´s agresiever zijn als de Camba´s.
Volgens de minister van defensie stelt het dekreet D.S.29691 alleen maar de datum van het referendum vast, omdat de betreffende wetten 3836 en3837 op 29 Februari 2008 al aangenomen waren.
Vanaf het begin van deze regering, meer dan twee jaar geleden werd een strategie opgezet om een totalitaire staat naar het voorbeeld van Venezuela op te zetten.
Eerst werden drie generaties Generaals gepensioneerd (aan de kant gezet), om plaats te maken voor regeringsgezinde commandanten, die bovendien een behoorlijke geldelijke beloning ontvingen (omgekocht werden). Hetzelfde gebeurde met de politie.
Daarna werd het constitucioneel gerecht onthoofd, zodat de verschillende ilegale akties van de regering niet aan de grondwet getoetst konden worden, zoals;
- het niet accepteren van een 2/3 meerderheid voor artikelen van de nieuwe grondwet.
- Het vormen van Venezolaanse militaire basissen.
- aannemen van verschillende kontraversiële wetten, waarbij de oppositie niet toegelaten werd door de SS (Servicios Sociales) die het kongres omsingeld hadden.
- Konfiskatie van accijnzen IDH, noodzakelijk voor een autonoom bestuur.
- Verbieden van export van de belangrijkste produkten van Santa Cruz.
Als gevolg van deze gebeurtenissen begint de bevolking in opstand te komen en wordt onafhankelijkheid geëist, omdat de standpunten onverenigbaar zijn en ook omdat de regering zijn masker van de demokratie afgelegd heeft en openlijk getoond heeft niet bereidt te zijn om te onderhandelen.
Het is tijd dat de regionale autoriteiten de beslissing nemen!
Er bestond nog hoop dat er mogelijkheden voor overleg waren om de geschillen op te lossen, maar dat was een false hoop.
Het televisie verslag op de staatstelevisie was nog niet afgelopen toen de klokken van de Kathedraal begonnen te luiden en de vrouwelijke afdeling van het burgerkomitée riep op tot een waking voor de kathedraal op het centrale plein.
Vrijdagmiddag begonnen de geweldadigheden; Een regeringsgezinde analist die de vrouwen voor onnozel uitmaakte werd door een van de vrouwen geslagen, een Venezolaan die foto´s van de vrouwen maakte, werd zijn fototoestel afgenomen en kreeg ook wat klappen. Daarna kwam er een mars van de MAS-vakbond (er is ook een Santa Cruz-vakbond) ter ondersteuning van het referendum en om de vrouwen van het plein te jagen.
De optocht werd echter door studenten, UJC en andere aanwezigen uit elkaar geslagen en ontstonden straatgevechten.
De gevluchte mars-deelnemers hebben daarna een paar winkels geplunderd en een auto van een vooraanstaande Prefektuur-secretaris vernield.
Het was echter opvallende dat bij al deze akties geen enkele autoriteit aanwezig was (want die waren in vergadering), evenmin was er geen politie aanwezig. Kortom het waren burgers die het manipuleren van de regering zat waren.
Ander opmerkelijk feit was dat de personen die door de diferente TV-kanalen gefocust werden, aan hun accent te horen Kolla´s waren, dus mensen uit het westelijke bergland die hier hun draai gevonden hebben en voor de autonomie en vrijheid zijn.
Dit bevestigd echter ook mijn redenering dat de Kolla´s agresiever zijn als de Camba´s.
Volgens de minister van defensie stelt het dekreet D.S.29691 alleen maar de datum van het referendum vast, omdat de betreffende wetten 3836 en3837 op 29 Februari 2008 al aangenomen waren.
Vanaf het begin van deze regering, meer dan twee jaar geleden werd een strategie opgezet om een totalitaire staat naar het voorbeeld van Venezuela op te zetten.
Eerst werden drie generaties Generaals gepensioneerd (aan de kant gezet), om plaats te maken voor regeringsgezinde commandanten, die bovendien een behoorlijke geldelijke beloning ontvingen (omgekocht werden). Hetzelfde gebeurde met de politie.
Daarna werd het constitucioneel gerecht onthoofd, zodat de verschillende ilegale akties van de regering niet aan de grondwet getoetst konden worden, zoals;
- het niet accepteren van een 2/3 meerderheid voor artikelen van de nieuwe grondwet.
- Het vormen van Venezolaanse militaire basissen.
- aannemen van verschillende kontraversiële wetten, waarbij de oppositie niet toegelaten werd door de SS (Servicios Sociales) die het kongres omsingeld hadden.
- Konfiskatie van accijnzen IDH, noodzakelijk voor een autonoom bestuur.
- Verbieden van export van de belangrijkste produkten van Santa Cruz.
Als gevolg van deze gebeurtenissen begint de bevolking in opstand te komen en wordt onafhankelijkheid geëist, omdat de standpunten onverenigbaar zijn en ook omdat de regering zijn masker van de demokratie afgelegd heeft en openlijk getoond heeft niet bereidt te zijn om te onderhandelen.
Het is tijd dat de regionale autoriteiten de beslissing nemen!
donderdag 28 augustus 2008
OORLOG AAN DE PERSVRIJHEID
Het lijkt erop dat Evo kippevel krijgt als hij partikuliere journalisten ziet, want die laten de werkelijkheid zien ten opzichte van de staatsjournalisten die de regeringsversie verkondigen. In feite is dat, zoals hierboven vermeldt, ook de reden van dit blog.
Vorige week heeft hij in een toespraak verklaard dat de journalisten vuillakken zijn. De reakties lieten niet op zich wachten, en werden protestmarsen gehouden in heel het land, zodat de persminister moest verklaren dat Evo niet de journalisten bedoelde, maar dat de eigenaren van de differente persmedias de slechterikken waren. Deze eisten op hun beurt echter om de medias bij naam te noemen en niet te generaliseren.
Uiteindelijk bleek dat de boosdoener een betaalde spot was, waarin Evo een uitspraak doet dat hij graag huilende vrouwen ziet, vervolgens liet men opnamen zien van huilende vrouwen bij de lijkkist van hun man of zoon die bij onlusten gedood waren door de militairen. Dit type spots worden echter gemaakt door publicisten, betaald door politieke groeperingen, die materiaal van de journalisten gebruiken, maar die werden niet direkt beschuldigd. Hiermee eindigde de rel.
Volgens een TV-comentator was dit de 32-ste aanval op de pers.
Evo wil zich namelijk aan de buitenwereld voordoen als DEMOKRAAT, maar handelt intern als een DICTADOR en wordt hier vaak vergeleken met Hitler en Stalin.
Volgens een psycholoog heeft hij ook de psychologische achtergrond en profiel als zodanig.
De vrije pers is dan ook een blok aan zijn been, want Evo is door het demokratische stelsel aan de macht gekomen en wil dat stelsel, met die nieuwe grondwet, omvormen tot een centraal en totalitair stelsel.
Hier in Santa Cruz waar de “EURO-BOLIVIANEN” een belangrijke (ekonomische) vinger in de pap hebben leidt dat tot grote tegenstand. Het overgrote deel van deze EURO-BOLIVIANEN zijn namelijk nagezetenen van voor het comunisme gevluchtte Oosteuropeanen
Vanavond (28-08-2008) heeft hij een dekreet afgekondigt die bepaald dat op 7 decemder een referendum wordt gehouden over de tekst van de nieuwe MAS-grondwet, die voorbereid werd in Venezuela en samengesteld werd in een vergadering eerst in een kazerne en daarna zonder de oppositie aangenomen werd in Oruro, zonder de door de wet vereiste 2/3 meerderheid.
Volgens de wet moet ook een referendum goedgekeurd worden in het congres met 2/3 meerderheid en kan niet per dekreet afgekondigt worden. Dat gebeurde alleen maar in diktaduren.
Dit zal waarschijnlijk tot onlusten leiden, dus Evo verlaat het land om Libië en Iran te bezoeken. Dat is niet de eerste keer dat hij als een rat het zinkende schip verlaat en aan zijn ministers en Vice-president (Ex-guerillero) overlaat om de problemen op te lossen.
Vorige week heeft hij in een toespraak verklaard dat de journalisten vuillakken zijn. De reakties lieten niet op zich wachten, en werden protestmarsen gehouden in heel het land, zodat de persminister moest verklaren dat Evo niet de journalisten bedoelde, maar dat de eigenaren van de differente persmedias de slechterikken waren. Deze eisten op hun beurt echter om de medias bij naam te noemen en niet te generaliseren.
Uiteindelijk bleek dat de boosdoener een betaalde spot was, waarin Evo een uitspraak doet dat hij graag huilende vrouwen ziet, vervolgens liet men opnamen zien van huilende vrouwen bij de lijkkist van hun man of zoon die bij onlusten gedood waren door de militairen. Dit type spots worden echter gemaakt door publicisten, betaald door politieke groeperingen, die materiaal van de journalisten gebruiken, maar die werden niet direkt beschuldigd. Hiermee eindigde de rel.
Volgens een TV-comentator was dit de 32-ste aanval op de pers.
Evo wil zich namelijk aan de buitenwereld voordoen als DEMOKRAAT, maar handelt intern als een DICTADOR en wordt hier vaak vergeleken met Hitler en Stalin.
Volgens een psycholoog heeft hij ook de psychologische achtergrond en profiel als zodanig.
De vrije pers is dan ook een blok aan zijn been, want Evo is door het demokratische stelsel aan de macht gekomen en wil dat stelsel, met die nieuwe grondwet, omvormen tot een centraal en totalitair stelsel.
Hier in Santa Cruz waar de “EURO-BOLIVIANEN” een belangrijke (ekonomische) vinger in de pap hebben leidt dat tot grote tegenstand. Het overgrote deel van deze EURO-BOLIVIANEN zijn namelijk nagezetenen van voor het comunisme gevluchtte Oosteuropeanen
Vanavond (28-08-2008) heeft hij een dekreet afgekondigt die bepaald dat op 7 decemder een referendum wordt gehouden over de tekst van de nieuwe MAS-grondwet, die voorbereid werd in Venezuela en samengesteld werd in een vergadering eerst in een kazerne en daarna zonder de oppositie aangenomen werd in Oruro, zonder de door de wet vereiste 2/3 meerderheid.
Volgens de wet moet ook een referendum goedgekeurd worden in het congres met 2/3 meerderheid en kan niet per dekreet afgekondigt worden. Dat gebeurde alleen maar in diktaduren.
Dit zal waarschijnlijk tot onlusten leiden, dus Evo verlaat het land om Libië en Iran te bezoeken. Dat is niet de eerste keer dat hij als een rat het zinkende schip verlaat en aan zijn ministers en Vice-president (Ex-guerillero) overlaat om de problemen op te lossen.
woensdag 27 augustus 2008
TWEE ONVERZOENLIJKE STANDPUNTEN
Met het referendum zijn de tegenstellingen duidelijk naar voren gekomen en lijkt dat de beide standpunten onverzoenlijk zijn. De regering van Evo Morales wil zijn totalitaire grondwet doordrukken en de “halve maan” wil de autonomie (dus demokratie) hebben.
De stem uitslag in voordeel van Evo was in de departamenten La Paz, Oruro, Potosi en Cochabamba, die samen 60 % van de Boliviaanse bevolking hebben,was rond de 80 % en in de “Halve Maan” rond was die 40 %. Dit betekende dat Evo landelijk een stem percentage van 67% heeft. Dit wordt uiteraard in de staatsreclame uitgebuit, door te zeggen dat Evo in populariteit gestegen was van 54 % naar 67 %, wat een verdraaing van de resultaten is, want bij de verkiezingen doen 8 partijen mee en bij het referendum is de keus tussen ja en nee. Dat Evo in de boven genoemde Departamenten zou winnen stond van te voren al vast. Bovendien werden de stemmers gecontroleerd en was het verboden om reklame te maken voor “nee” te stemmen, komplete dictatuur. Om die reden was dus de reklamecampagne die in 1 maand 1.000.000 Dolar heeft gekost was hoofdzakelijk op het laagland gericht en leek vaak meer op een lastercampagne tegen de prefekten. Ondanks de fraude (men schat op ongeveer 20%), bijvoorbeeld zijn er personen die vier keer gestemd hebben en anderen die de moeite hebben genomen om uit hun graf op te staan om voor Evo te stemmen.
Ondanks de honderden cheques en andere donaties die werden uitgedeeld door de regering, kon niet voorkomen dat de president afgestemd werd en dat ongeveer 70% voor de autonomie stemde.
De haat van de president betreffende Santa Cruz is onbegrijpelijk, want volgens hem is slechte situatie en de armoe van Bolivia de schuld van Santa Cruz.
Echter in het 183-jarige bestaan van Bolivia zijn er slechts 3 presidenten uit Santa Cruz en 1 president(voor 16 dagen) uit de Beni geweest.
De mijnbouw (tin, zink en zilver enz.) heeft gouden tijden meegemaakt, alleen de mijn San Cristobal van de “filantroop” George Soros is op het ogenblik goed voor 30 % van het PIB van Bolivia, maar de Departamenten die de mineralen leverden zijn de armsten van het land.
Het Oostelijke laagland is tot 1954 geïsoleerd geweest, totdat als gevolg van de petroleumvondsten aandacht kreeg, als gevolg daarvan werd er en een weg van Cochabamba naar Santa Cruz aangelegd, waardoor tevens de export van agrarische produkten mogelijk gemaakt werd.
In die tijd had Santa Cruz 50.000 inwoners tegenover 1.500.000 inwoners nu. Het overgrote deel van deze bevolking komt uit het Westen (het bergland) aangetrokken door de welvaart en heeft zich aangepast aan de mentaliteit van de Camba ( vrolijk, open en recht voor zijn raap) en politiek gezien heeft deze inmigrant voor de autonomie gestemd. Hoewel de president op racisme aanwakkert, heeft dit alleen maar effect op het Westen waar de haat op de Cambas groeit. Door de agressieviteit van die bevolking kan dat gevaarlijk worden. De doden die in de laatste jaren zijn gevallen bij onlusten (43 in deze regeringsperiode) waren allen in het Westen, om maar niet te spreken van de comunitaire justitie die daar toegepast wordt en ook al tientallen doden (gelyncht) heeft veroorzaakt.
In een samenvatting van onduidelijke idialogieën is het belangrijkste resultaat van de president niet de machtsverbetering van de indianen, maar de verdeling van het land. Trouw aan zijn vakbondslogica van (valse)beschuldigingen, machtsmisbruik, misprijzing en konstante aanvallen tegen de pers om te voorkomen dat de waarlijke berichten en, voor de regering, ongewenste TV-beelden uitlekken.
Hij is een leider die het land verdeeld heeft, de produktie wil vernietigen en de inflatie heeft opgevoerd. In plaats van opbouwen is hij aan het vernietigen en dat wordt bij de bevolking steeds duidelijker, ondanks zijn misleidende propaganda.
Het laatste dekreet dat afgekondigd is, verbied de bevolking om tegen de regering te protesteren
De stem uitslag in voordeel van Evo was in de departamenten La Paz, Oruro, Potosi en Cochabamba, die samen 60 % van de Boliviaanse bevolking hebben,was rond de 80 % en in de “Halve Maan” rond was die 40 %. Dit betekende dat Evo landelijk een stem percentage van 67% heeft. Dit wordt uiteraard in de staatsreclame uitgebuit, door te zeggen dat Evo in populariteit gestegen was van 54 % naar 67 %, wat een verdraaing van de resultaten is, want bij de verkiezingen doen 8 partijen mee en bij het referendum is de keus tussen ja en nee. Dat Evo in de boven genoemde Departamenten zou winnen stond van te voren al vast. Bovendien werden de stemmers gecontroleerd en was het verboden om reklame te maken voor “nee” te stemmen, komplete dictatuur. Om die reden was dus de reklamecampagne die in 1 maand 1.000.000 Dolar heeft gekost was hoofdzakelijk op het laagland gericht en leek vaak meer op een lastercampagne tegen de prefekten. Ondanks de fraude (men schat op ongeveer 20%), bijvoorbeeld zijn er personen die vier keer gestemd hebben en anderen die de moeite hebben genomen om uit hun graf op te staan om voor Evo te stemmen.
Ondanks de honderden cheques en andere donaties die werden uitgedeeld door de regering, kon niet voorkomen dat de president afgestemd werd en dat ongeveer 70% voor de autonomie stemde.
De haat van de president betreffende Santa Cruz is onbegrijpelijk, want volgens hem is slechte situatie en de armoe van Bolivia de schuld van Santa Cruz.
Echter in het 183-jarige bestaan van Bolivia zijn er slechts 3 presidenten uit Santa Cruz en 1 president(voor 16 dagen) uit de Beni geweest.
De mijnbouw (tin, zink en zilver enz.) heeft gouden tijden meegemaakt, alleen de mijn San Cristobal van de “filantroop” George Soros is op het ogenblik goed voor 30 % van het PIB van Bolivia, maar de Departamenten die de mineralen leverden zijn de armsten van het land.
Het Oostelijke laagland is tot 1954 geïsoleerd geweest, totdat als gevolg van de petroleumvondsten aandacht kreeg, als gevolg daarvan werd er en een weg van Cochabamba naar Santa Cruz aangelegd, waardoor tevens de export van agrarische produkten mogelijk gemaakt werd.
In die tijd had Santa Cruz 50.000 inwoners tegenover 1.500.000 inwoners nu. Het overgrote deel van deze bevolking komt uit het Westen (het bergland) aangetrokken door de welvaart en heeft zich aangepast aan de mentaliteit van de Camba ( vrolijk, open en recht voor zijn raap) en politiek gezien heeft deze inmigrant voor de autonomie gestemd. Hoewel de president op racisme aanwakkert, heeft dit alleen maar effect op het Westen waar de haat op de Cambas groeit. Door de agressieviteit van die bevolking kan dat gevaarlijk worden. De doden die in de laatste jaren zijn gevallen bij onlusten (43 in deze regeringsperiode) waren allen in het Westen, om maar niet te spreken van de comunitaire justitie die daar toegepast wordt en ook al tientallen doden (gelyncht) heeft veroorzaakt.
In een samenvatting van onduidelijke idialogieën is het belangrijkste resultaat van de president niet de machtsverbetering van de indianen, maar de verdeling van het land. Trouw aan zijn vakbondslogica van (valse)beschuldigingen, machtsmisbruik, misprijzing en konstante aanvallen tegen de pers om te voorkomen dat de waarlijke berichten en, voor de regering, ongewenste TV-beelden uitlekken.
Hij is een leider die het land verdeeld heeft, de produktie wil vernietigen en de inflatie heeft opgevoerd. In plaats van opbouwen is hij aan het vernietigen en dat wordt bij de bevolking steeds duidelijker, ondanks zijn misleidende propaganda.
Het laatste dekreet dat afgekondigd is, verbied de bevolking om tegen de regering te protesteren
zondag 24 augustus 2008
EKONOMISCHE OORLOG
Afgelopen weekend waren we uitgenodigd voor een bruiloft van een nicht van Rosa in Trinidad. We vertrokken donderdagavond om 9 uur met de slaapbus en kwamen om 7 uur ´s ochtends aan in Trinidad.
Voor mij was het een gelegenheid om het nuttige met het aangename te doen, door bestelde gelatine af te leveren en poolshoogte te nemen bij de wegendienst betreffende de te verrichten werkzaamheden aan de weg El Carmen-Guacaraje.
De situatie in de Beni is echter veel slechter dan in Santa Cruz, want Santa Cruz heeft, door export van de agrarische industrie buiten de IDH, nog andere belastingsinkomsten.
Terwijl de Beni praktisch alleen rundvlees produceert voor binnenlandse consumptie.
Aan het personeel van de prefektuele wegendienst is men twee maand salaris schuldig, terwijl de staatswegendienst hard werkt aan de landelijke Noord-Zuidverbinding en daar uitgebreid reclame voor maakt op de radio en TV, hetgeen alleen maar ergenis opwekt, want iedereen weet dat de projektstudies en de aanbesteding in de vorige regering zijn gedaan en dat door het “roven” van de IDH de provinciale wegen onbegaanbaar zijn en die verbinden de armste streken met de stad, zodat de produkten niet of met hoge kosten afgezet kunnen worden.
Dit is het geval met de provincie Iténez dat een oppervlakte groter dan Nederland heeft.
Het gevolg is dat door die ergenis de eisen van de bevolking veel radikaler zijn dan in Santa Cruz en de voorzitter van het burgercommité heeft dan ook gewaarschuwd dat de zaak uit de hand kan lopen, want er wordt door een gedeelte van de bevolking geeist om een gewapende opstand of revolutie te beginnen.
In de Beni heeft, vanwege de wilde dieren, zeker 80 % van de bevolking een vuurwapen.
Als tegenmaatregel van de IDH-roof is donderdag 21 augustus de verzending van rundvlees naar La Paz stopgezet. Van de vleesconsumptie in La Paz komt 80 % ofwel 800 koeien per dag uit de Beni.
Deze maatregel werd door de regering beschouwd als een ekonomische oorlogvoering, want vlees is voor de Boliviaanse bevolking een van de belangrijkste voedingsmiddelen en in de omringende landen ligt de prijs veel hoger, zodat ingevoerd vlees dan ook gesubsidiëerd zal moeten worden om de bevolking rustig te kunnen houden.
Voor mij was het een gelegenheid om het nuttige met het aangename te doen, door bestelde gelatine af te leveren en poolshoogte te nemen bij de wegendienst betreffende de te verrichten werkzaamheden aan de weg El Carmen-Guacaraje.
De situatie in de Beni is echter veel slechter dan in Santa Cruz, want Santa Cruz heeft, door export van de agrarische industrie buiten de IDH, nog andere belastingsinkomsten.
Terwijl de Beni praktisch alleen rundvlees produceert voor binnenlandse consumptie.
Aan het personeel van de prefektuele wegendienst is men twee maand salaris schuldig, terwijl de staatswegendienst hard werkt aan de landelijke Noord-Zuidverbinding en daar uitgebreid reclame voor maakt op de radio en TV, hetgeen alleen maar ergenis opwekt, want iedereen weet dat de projektstudies en de aanbesteding in de vorige regering zijn gedaan en dat door het “roven” van de IDH de provinciale wegen onbegaanbaar zijn en die verbinden de armste streken met de stad, zodat de produkten niet of met hoge kosten afgezet kunnen worden.
Dit is het geval met de provincie Iténez dat een oppervlakte groter dan Nederland heeft.
Het gevolg is dat door die ergenis de eisen van de bevolking veel radikaler zijn dan in Santa Cruz en de voorzitter van het burgercommité heeft dan ook gewaarschuwd dat de zaak uit de hand kan lopen, want er wordt door een gedeelte van de bevolking geeist om een gewapende opstand of revolutie te beginnen.
In de Beni heeft, vanwege de wilde dieren, zeker 80 % van de bevolking een vuurwapen.
Als tegenmaatregel van de IDH-roof is donderdag 21 augustus de verzending van rundvlees naar La Paz stopgezet. Van de vleesconsumptie in La Paz komt 80 % ofwel 800 koeien per dag uit de Beni.
Deze maatregel werd door de regering beschouwd als een ekonomische oorlogvoering, want vlees is voor de Boliviaanse bevolking een van de belangrijkste voedingsmiddelen en in de omringende landen ligt de prijs veel hoger, zodat ingevoerd vlees dan ook gesubsidiëerd zal moeten worden om de bevolking rustig te kunnen houden.
woensdag 20 augustus 2008
PROTESTEN
Vandaag verscheen er een bericht in de VOLKSKRANT met de volgende titel; “Geweldadige protesten tegen President Bolivia” wat een duidelijk voorbeeld is van de verdraaing van de feiten in de oficiële regeringsverklaring of de verslaggever van ANP, net als de ongeletterde indianen, geloofd blindelings de regeringspropaganda.
De protesten waren namelijk tegen het burgercomité dat een civiele staking had georganiseerd en in één wijk van Santa Cruz, plan 3000, het bolwerk van de MAS waren er onlusten. De onruststokers waren partijgenoten van de President en door de regeringspartij en/of ONG´s betaalde Junkies. Die ontvingen, volgens hun verklaring aan de pers, elk Bs.250.-, ongeveer 25 Euro (het minimum maandsalaris in Bolivia is Bs. 500,- en in Santa Cruz is het minimumsalaris Bs. 1000,-). De politie hoefde niet in aktie te komen, omdat die is omgekocht door de regering, was er aanwezig ter bescherming van de MASisten (partijgenoten van de president). De Union Juvenil Crucenista had echter instructies gekregen om geen geweld te gebruiken en trokken zich terug, desondanks bleven de vernielingen voort te gaan en de onruststokers keerden zich tegen de persverslaggevers, waarbij 3 gewonden vielen en 2 TV-cameras vernield werden. Dit was om de identifikatie van de onruststokers te verhinderen.
Een andere verdraaiïng van de feiten betrefd de vermelding dat de 5 stakende Departamenten de energie inkomsten niet willen delen met de arme bevolking.
De strijd gaat namelijk om de direkte belasting op de hidrocarburos kortweg IDH.
Volgens een speciale wet (2005) is die als volgt verdeeld 12,5 % voor de producerende Departamenten, 6,25 % voor de niet producerende Departamenten, 34,48 % voor de gemeente, 8,62 % voor de staatsuniversiteiten en 5 % voor de indianenbevolking die eveneens via de Departamenten en gemeenten profiteren. De rest (+ 30 %) is voor de staat.
Die accijnzen werden in Januari per dekreet afgepakt, met de bedoeling om de Departamenten die autonomie willen vleugellam te maken, zodat de prefekten geen werken kunnen uitvoeren, want de IDH is bestemd voor investeringen in wegen, elektriciteits- en drinkwatervoorziening, onderwijs en gezondheidszorg.
Uit protest tegen de beroving van de IDH is er eerst een hongerstaking gehouden en nadat de uitslag van het referendum bekend was geworden werden de gouverneurs uitgenodigd door de President voor overleg. De hongerstaking werd afgelast, maar toen men eenmaal in vergadering was verliet de President na een uur de zaal. De uitnodiging voor het overleg was allen voor de foto van de regeringspropaganda en bestond er geen enkel interres voor overeenkomsten.
Daarna werd er besloten voor de burgerstaking van gisteren (19-08) te organiseren en voor vandaag zijn de wegen geblokkeerd. Deze akties werden strikt uitgevoerd in 99 % van het Departament, wat bewees dat het burgerkomité het vertrouwen van de bevolking heeft. Datzelfde is het geval met de gouverneur die 70 % van de stemmen kreeg in het referendum.
De protesten waren namelijk tegen het burgercomité dat een civiele staking had georganiseerd en in één wijk van Santa Cruz, plan 3000, het bolwerk van de MAS waren er onlusten. De onruststokers waren partijgenoten van de President en door de regeringspartij en/of ONG´s betaalde Junkies. Die ontvingen, volgens hun verklaring aan de pers, elk Bs.250.-, ongeveer 25 Euro (het minimum maandsalaris in Bolivia is Bs. 500,- en in Santa Cruz is het minimumsalaris Bs. 1000,-). De politie hoefde niet in aktie te komen, omdat die is omgekocht door de regering, was er aanwezig ter bescherming van de MASisten (partijgenoten van de president). De Union Juvenil Crucenista had echter instructies gekregen om geen geweld te gebruiken en trokken zich terug, desondanks bleven de vernielingen voort te gaan en de onruststokers keerden zich tegen de persverslaggevers, waarbij 3 gewonden vielen en 2 TV-cameras vernield werden. Dit was om de identifikatie van de onruststokers te verhinderen.
Een andere verdraaiïng van de feiten betrefd de vermelding dat de 5 stakende Departamenten de energie inkomsten niet willen delen met de arme bevolking.
De strijd gaat namelijk om de direkte belasting op de hidrocarburos kortweg IDH.
Volgens een speciale wet (2005) is die als volgt verdeeld 12,5 % voor de producerende Departamenten, 6,25 % voor de niet producerende Departamenten, 34,48 % voor de gemeente, 8,62 % voor de staatsuniversiteiten en 5 % voor de indianenbevolking die eveneens via de Departamenten en gemeenten profiteren. De rest (+ 30 %) is voor de staat.
Die accijnzen werden in Januari per dekreet afgepakt, met de bedoeling om de Departamenten die autonomie willen vleugellam te maken, zodat de prefekten geen werken kunnen uitvoeren, want de IDH is bestemd voor investeringen in wegen, elektriciteits- en drinkwatervoorziening, onderwijs en gezondheidszorg.
Uit protest tegen de beroving van de IDH is er eerst een hongerstaking gehouden en nadat de uitslag van het referendum bekend was geworden werden de gouverneurs uitgenodigd door de President voor overleg. De hongerstaking werd afgelast, maar toen men eenmaal in vergadering was verliet de President na een uur de zaal. De uitnodiging voor het overleg was allen voor de foto van de regeringspropaganda en bestond er geen enkel interres voor overeenkomsten.
Daarna werd er besloten voor de burgerstaking van gisteren (19-08) te organiseren en voor vandaag zijn de wegen geblokkeerd. Deze akties werden strikt uitgevoerd in 99 % van het Departament, wat bewees dat het burgerkomité het vertrouwen van de bevolking heeft. Datzelfde is het geval met de gouverneur die 70 % van de stemmen kreeg in het referendum.
dinsdag 19 augustus 2008
DE LEEUW ONTWAAKT
Door een virusprobleem met mijn vorige Blog, waardoor ik niet op de beheerspagina kon komen, ben ik over gegaan op deze.
Zoals werd verwacht heeft het referendum niets opgelost, integendeel de tegenstellingen tussen de verschillende regionen zijn verscherpt als gevolg van de door de president gevoerde rassenpolitiek. Ook daardoor is het verschil in voorkeur het centralisme in het Westen (de bergen) en de autonomie in het Oosten (laagland) aangescherpt. In het Westen heeft men gekozen voor de totalitaire staatsvorm van Evo en in het Oosten voor de Autonomie. De Departamenten die voor de Autonomie hebben gekozen beslaan 75% van het oppervlak van Bolivia, maar heeft slechts 40 % van de bevolking. In de Westerlijke Departamenten won Evo met een stempercentage van rond de 80 % en bovendien waren er meer stemmen dan ingeschrevenen en hebben zelfs doden gestemd. Buitenlandse toezichthouders bij de stemming hebben dan ook ernstige kritiek geleverd, wat door de regering verzwegen wordt. In de Oosterse Departamenten kreeg Evo een stempercentage van rond de 40 % en de prefekten rond de 70 %. Dit ondanks dat de regering vele milioenen heeft uitgedeeld en even zovele projekten heeft beloofd.
Maar de geloofwaardigheid van Evo is sterk gedevalueerd. Bijvoorbeeld in zijn campagne 2 jaar geleden heeft Evo aan de invaliden een bonus van Bs. 3000.- (250 Euro) beloofd en daarvoor is er indertijd een overeenkomst getekend, maar ondanks verschillende akties is die bonus nooit uitgekeerd. De bond van invaliden is daarvoor in staking gegaan en hebben een paar strategische punten bezet, onder andere de kantoren van de staatsoliemaatschappij werd bezet door ongeveer 25 personen. Deze werden Vrijdagochtend om 4 uur door ongeveer 100 politieagenten op hardhandige wijze verwijderd, invalide wagens werden omgegooid, de vrouwelijke invaliden werden onzedelijk betast en al hun bezittingen zoals kleding, eten mobiele telefoons werd in beslag genomen. Dit was het grote nieuws bij de verschillende TV-kanalen en radiostations. Om 11 uur gingen de invaliden in een stoet naar het Politiebureau, om hun bezittingen terug te eisen, maar weden 100 meter daarvoor door de politie vergast.
Dit wekte de woede op van de gealarmeerde studenten van de nabijgelegen Universiteit die de politie met stenen bekogelde en kregen daarbij al spoedig steun van de UNION JUVENIL, die op 200 meter afstand hun clubhuis hebben en andere burgers en binnen een uur tijd was de rel aangegroeid tot zo´n 4000 personen en werd het politiebureau bezet door de bevolking. De prefect die de dag tevoren een hongerstaking van 10 dagen had beëindigd kwam overhaast van zijn boerderij in Montero en de voorzitter van het burgerkomité om de gemoederen te kalmeren en te voorkomen dat het nog verder uit de hand zou lopen. De politie comandant boodt zijn verontschuldigingen aan en was bereid om zijn funktie over te dragen aan de prefekt, maar dat werd verboden door regerings autoriteiten in La Paz. Hopelijk is deze spontane bevolkingsreactie het sein voor de regering dat het geduld aan zijn eind is gekomen en dat verdere konfrontaties en uitdagingen beantwoord zullen worden. De prefect riep de bevolking op voor een bijeenkomst Zaterdag om 11 uur aan de voet van het Christusbeeld.
Zoals werd verwacht heeft het referendum niets opgelost, integendeel de tegenstellingen tussen de verschillende regionen zijn verscherpt als gevolg van de door de president gevoerde rassenpolitiek. Ook daardoor is het verschil in voorkeur het centralisme in het Westen (de bergen) en de autonomie in het Oosten (laagland) aangescherpt. In het Westen heeft men gekozen voor de totalitaire staatsvorm van Evo en in het Oosten voor de Autonomie. De Departamenten die voor de Autonomie hebben gekozen beslaan 75% van het oppervlak van Bolivia, maar heeft slechts 40 % van de bevolking. In de Westerlijke Departamenten won Evo met een stempercentage van rond de 80 % en bovendien waren er meer stemmen dan ingeschrevenen en hebben zelfs doden gestemd. Buitenlandse toezichthouders bij de stemming hebben dan ook ernstige kritiek geleverd, wat door de regering verzwegen wordt. In de Oosterse Departamenten kreeg Evo een stempercentage van rond de 40 % en de prefekten rond de 70 %. Dit ondanks dat de regering vele milioenen heeft uitgedeeld en even zovele projekten heeft beloofd.
Maar de geloofwaardigheid van Evo is sterk gedevalueerd. Bijvoorbeeld in zijn campagne 2 jaar geleden heeft Evo aan de invaliden een bonus van Bs. 3000.- (250 Euro) beloofd en daarvoor is er indertijd een overeenkomst getekend, maar ondanks verschillende akties is die bonus nooit uitgekeerd. De bond van invaliden is daarvoor in staking gegaan en hebben een paar strategische punten bezet, onder andere de kantoren van de staatsoliemaatschappij werd bezet door ongeveer 25 personen. Deze werden Vrijdagochtend om 4 uur door ongeveer 100 politieagenten op hardhandige wijze verwijderd, invalide wagens werden omgegooid, de vrouwelijke invaliden werden onzedelijk betast en al hun bezittingen zoals kleding, eten mobiele telefoons werd in beslag genomen. Dit was het grote nieuws bij de verschillende TV-kanalen en radiostations. Om 11 uur gingen de invaliden in een stoet naar het Politiebureau, om hun bezittingen terug te eisen, maar weden 100 meter daarvoor door de politie vergast.
Dit wekte de woede op van de gealarmeerde studenten van de nabijgelegen Universiteit die de politie met stenen bekogelde en kregen daarbij al spoedig steun van de UNION JUVENIL, die op 200 meter afstand hun clubhuis hebben en andere burgers en binnen een uur tijd was de rel aangegroeid tot zo´n 4000 personen en werd het politiebureau bezet door de bevolking. De prefect die de dag tevoren een hongerstaking van 10 dagen had beëindigd kwam overhaast van zijn boerderij in Montero en de voorzitter van het burgerkomité om de gemoederen te kalmeren en te voorkomen dat het nog verder uit de hand zou lopen. De politie comandant boodt zijn verontschuldigingen aan en was bereid om zijn funktie over te dragen aan de prefekt, maar dat werd verboden door regerings autoriteiten in La Paz. Hopelijk is deze spontane bevolkingsreactie het sein voor de regering dat het geduld aan zijn eind is gekomen en dat verdere konfrontaties en uitdagingen beantwoord zullen worden. De prefect riep de bevolking op voor een bijeenkomst Zaterdag om 11 uur aan de voet van het Christusbeeld.
Abonneren op:
Posts (Atom)
