COMMUNITAIRE JUSTITIE

Bijgaande foto is een voorbeeld van de communitaire Justitie die in de nieuwe grondwet van Bolivia opgenomen is.

Het betrefd de Beniaanse Indianenleider, Marcial Fabricano, die veroordeeld en gestrafd werd met 38 slagen met een leren lasso, omdat hij anders denkt dan de regeringspartij.
En Marcial Fabricano is niet een willekeurige, nee, het is de leider van de Indianenmars naar La Paz (om aandacht te eisen voor de rechten van de laaglandindianen) in 1990.
Deze mars was de inleiding tot het proces dat uiteindelijk leidde tot de nieuwe grondwet.
Maar in die nieuwe grondwet werden de 34 etnische laaglandindianen-volken buitenspel gezet, wat als gevolg dat deze bevolkingsgroepen zich bedrogen voelen en om protesten de kop in te drukken wordt er een voorbeeld gesteld van wat er zal gebeuren als men protesteerd. De Indianen zijn alleen maar gebruikt.
Een ander slachtoffer van het feit dat hij anders denkt als de regering is op het hoogland met Victor Hugo Cardenas, de eerste Indiaan die Vice-President van Bolivia werd, diens huisboedel werd verbrand en zijn vrouw en kinderen werden mishandeld. Ook onder de mom van Comunitaire Justitie.
Onderwijl wordt de bestaande Justitie buitenspel gezet door het afzetten van de rechters met de bedoeling om regeringsgezinde rechters aan te stellen, het maakt niet uit wat hun verleden is.
Zo wordt de twaalfde zogenaamde aanslag (waarvan tot op heden geeneen bewezen is) op het leven van de president Evo Morales onderzocht door een Oficier van Justitie die een lijst van zeven aanklachten heeft.
Bij de aktie om deze zogenaamde aanslag te voorkomen (14 april) werden drie buitenlanders vermoord en werd Santa Cruz gemilitariseerd en is een bangmakerij-campagne aan de gang tegen de belangrijkste autoriteiten, maar Santa Cruz is groter dan Pando, zodat men niet de moed heeft gehad om de Gouverneur gevangen te nemen zoals in Pando is gebeurd, deze zit al zeven maand gevangen zit zonder een werkelijke beschuldiging.
De regering van de coca-chef en president van de plurinatitionale staat, Evo Morales Ayma, gebruikt de “terreurcodes” die zijn ontwikkeld, getest en toegepast door Cuba, Venezuela en Iran middels hun scholen voor “idealogische doctrine” als onderdeel van de “filosofisch conceptuele strijd” met als doel een masieve hersenspoeling te bewerkstelligen bij de bevolking met weinig of geen intelectuele kapaciteit.
Voorheen was de Justitie onafhankelijk van de regering, maar nu zijn er plannen om staatsrechters op te leiden en selecteren die uitspraken doen naar de wens van de regering.
Maandag 18 mei 2009 begint de rechtsspraak over de onlusten in oktober 2003 en daarvoor wordt de gehele voorgaande regering en de militaire leiding gedagvaard.
Het overgroote deel van de ministers bevindt zich echter met politiek asiel in het buitenland (USA, Spanje en Peru), want niemand geloofd in de rechtvaardigheid in deze rechtzaak.
Ik geloof echter dat; indien er een eelijke en juiste Justitie zou zijn; Evo in de gevangenis zou komen, want hij was de aanstichter van de ongeregeldheden, bekend als de gasoorlog.

BEWIJZEN

De regering is met de noodzaak om de vermeende presidentsaanslag te bewijzen uitgegaan van de mening dat de bevolking onnozel is.
Op de eerste foto´s van de vermoorde “terroristen” waren de bebloede halfnaakte lichamen met duidelijke tekens van mishandeling te zien.
Daarna kwam echter de regering met een montage-foto van een van de “terroristen” met wapens in een bed van een ander hotel.
De plaatselijke pers kwam al snel met een montage-foto van de echte terrorist de Vice-President Alfaro Garcia Linera in dezelfde positie, om aan te tonen dat de foto geen enkel bewijs betekent.

Daarna toonde minister Rada op een persconferentie een foto van gewapende “terroristen” in camouflatieuniformen als bewijs.
Al spoedig bleek dat dit een groep vrienden betrof die “Air Soft” speelden, desondanks hield de minister aan dat deze “terroristen” als zodanig justitiëel vervolgd zouden worden.
Na deze ministeriëel blunder en omdat bovengenoemde foto overgenomen was van “face-book” werd het regeringspersoneel verboden deel te nemen aan dit net.
De foto´s van de gewapende SS onder leiding van Fidel Surco of de “Poncho´s Rojos” zijn echter nooit onderzocht of justitiëel vervolgd, want dat zijn “goede terroristen”.
De president, als onnozele expert in veranderingen, kondigde aan dat, om verwarring te voorkomen, alle militaire uniformen vervangen zullen worden door andere. De aanschaf hiervan bied uiteraard voor de korrupte regeringsautoriteiten enorme ekonomische mogelijkheden.
Na al deze gebeurtenissen was de regering nog steeds niet overtuigd dat hun idiote verklaringen geen enkele grond hadden, want er werden twee mannen met veel geweld door gemaskerde politiemensen gevangen genomen en met verpakkingsband geblindeerd naar La Paz (1000 Km.) vervoerd, waar ze na een paar dagen weer vrij gelaten werden, nadat ze aan de pers verklaarden dat het de bedoeling van de organisatie was om de gouverneurs te doden en verder werd de voorzitter van de internationale mensenrechten organisatie “Human Rights” ervan beschuldigd deel uit te maken van de terroristen organisatie.
De vrouw van een van de gevangenen die hem op de TV zag tijdens het afleggen van de verklaringen, verklaarde dat haar man niet normaal was en waarschijnlijk een hersenspoeling heeft ondervonden.
Anderen verklaarden dat dit een deel van de bangmakerijpolitiek van de regering is..
Na twee weken is er echter geen enkel redelijk bewijs getoond die de moord op deze drie mannen verdedigd. Wel is wederom de geweldddadigheid van de Westerse bergbevolking en deze regering aangetoond, evenals de rassenhaat.

Weer een “moordaanslag” op de President verijdeld!!!

De nieuwe kieswet werd op 9 April uiteindelijk aangenomen nadat de president had ingestemd met het samenstellen van een nieuw kiezersregister. Het bestaande kiezersregister vormt echter een klein onderdeel van de enorme fraude die bij de laatste stemmingen is gepleegd. Want naast de enorme stijging in de laatste 3 jaar van het aantal ingeschreven kiezers in de gebieden waar de regeringspartij overheerst, bestaat daar het gedwongen en gekontroleerde commune stemgedrag, waardoor de regeringspartij tot bijna 100 % van de stemmen kreeg.
Een ander voorbeeld is het feit dat Santa Cruz die in inwonersaantal La Paz overtrefd, slechts 800.000 stemgerechtigden heeft en La Paz 1.200.000 ofwel 50 % meer dan Santa Cruz.
De acceptatie van de nieuwe kieswet is volgens verschillende analisten de doodsteek van het demokratische stelsel, wat o.a. inhoud dat 1 persoon 1 stem is en de datum van deze aanname komt (cynisch)overeen met de datum van de revolutie van de MNR. Die vondt plaats op 9 April 1952 en waarbij het universele stemrecht werd ingesteld, waardoor de Indianen en boeren stemrecht kregen en waardoor Evo president kon worden.
De hongerstaking van Evo kreeg vermelding in een groot deel van de buitenlandse, maar het feit dat een paar Boliviaanse kranten er geen melding van maakten, wekte een groot ongenoegen op van de President, omdat hij niet serieus genomen werd.
Hetzelfde gebeurd met de door de regering gemonteerde aanslagen op de President die vaak samenvallen met zijn buitenlandse reizen, maar die samenzweringen worden nooit opgelost, integendeel de landelijke pers toont de regeringsmontage aan met feiten, verklaringen van betrokken personen en de gebeurtenissen, tot groot ongenoegen van de regering, die de vrije pers tot vijand verklaart heeft, evenals de Katholieke kerk.
Afgelopen week werd een door de regering gemonteerde terroristische aanslag in Santa Cruz “voorkomen”, maar dit keer werden de “verdachte” personen om 4.30 uur in de ochtend in een hotel eenvoudig vermoordt (zodat deze “verdachten” geen verklaringen meer kunnen afleggen) door de moordbrigade bestaande uit gemaskerde politiemensen in burger uit La Paz, de UTARC, (dezelfde eenheid die ook in Sucre en in Cobija in opdracht van de regering mensen gedood hebben).
Ook kreeg de plaatselijke officier van Justitie en de politie-kommandant opdracht vanuit La Paz om zich afzijdig te houden. Dit om te voorkomen dat er vuurgevechten zouden ontstaan tussen de verschillend politie-teams, wat al eerder gebeurd is. Men begint al ervaring te krijgen!.
Het TV-bewakings-en alarmsysteem van het hotel werd van te voren door de politiemensen uitgeschakeld.
Volgens de officiële verklaring van Evo vond er een vuurgevecht van een half uur plaats, maar vreemd genoeg bevindt er zich geen enkele kogelinslag in de muren binnen het hotel.
Diezelfde ochtend werd er een “wapenarsenaal” en springstoffen aangetroffen in het paviljoen dat de telefooncoöperatie “COTAS” in September huurt op het Jaarbeursterrein EXPOCRUZ.
Dat zijn twee organisaties die een doorn in het oog zijn van deze regering; de telefooncoöperatie, die evenals de Waterleiding- en de Elektriciteitscoöperaties door de plaatselijke bevolking, in tegenstelling tot andere steden, zonder hulp van overheids-instanties opgericht zijn (Santa Cruz heeft nooit steun van de centrale overheid gehad) en de autonomiebeweging ondersteunen en dus tegenstanders zijn van het totalitaire systeem wat de regering wil instellen.
Het Jaarbeursterrein EXPOCRUZ is eigendom van de ondernemersorganisatie CAINCO, een van de steunpilaren van de relatieve welstand in Santa Cruz en eveneens voorvechter van de autonomie.
Waarschijnlijk zoekt de regering motieven om deze instanties aan te vallen.
De konsuls van de Hongaarse en Ierse regeringen hebben hun twijfels uitgesproken over de Boliviaanse regeringsverklaringen betreffende de dood van hun landgenoten.
Dat heeft de woede opgewekt van Evo, die heeft gedreigd om een juridisch proces aan te spannen tegen deze konsuls.
Het is echter een feit dat tot op heden geen enkele vermeende aanslag of staatsgreep opgelost is.

KIESWET

De spanning loopt weer op in Bolivia deze keer als gevolg van de nieuwe kieswet die de regering aan het kongres heeft voorgelegd.
De oppositie heeft vastgesteld dat deze kieswet op 21 punten de nieuwe grondwet van dezelfde regering schendt.
Het is een racistische kieswet evenals de nieuwe grondwet, want het geeft meer rechten en zetels aan de Indianen- en boerenbevolking, dan aan de rest van de bevolking, zodat 34 % van de bevolking 66 % van de zetels krijgt, desondanks voelt de Indianenbevolking van het laagland zich bedrogen en gebruikt.
Dat is geen wonder, want Evo stelt geen enkel belang in de Oostelijke Indianenbevolking (26 etnias)en ook niet voor de economie van het land: zijn enigste belang is om aan de macht te blijven voor onbepaalde tijd
Het grootste twistpunt is echter het kiezersregister, dat volgens de nationale directeur van het kiezerscomité, voor 30 % onbetrouwbaar is. En dat is volgens de oppositie heel weinig vergeleken met de werkelijke situatie.
De fraude is ongekend groot en zeker in het berggebied, waar de Indianen gedwongen worden voor de regering te stemmen door middel van controle door de leiders ( neutrale controle wordt hier niet toegestaan) en bangmakerij en dat is de vorm van slavernij waar de laaglandbevolking zich tegen verzet.
Er is een onderzoek uitgevoerd naar de stempercentages van de laatste 4 jaar in de gebieden waar de regering meerderheid heeft (officiële cijfers), daaruit blijkt dat het opkomst percentage gestegen is van 65 % naar 100 %( dat was 106 %, maar dat werd later gewijzigd). Het aantal blanke stemmen is gedaald van 20 % tot 3 %.
Bovendien is het aantal ingeschreven kiezers in deze gebieden buitengewoon gestegen, veel meer dan in de andere gebieden.
Men schat dat de regering de laatste 3 jaar 5.000.000 identiteitsbewijzen heeft gekocht, wat ongekend veel is voor een bevolking van 10.000.000 inwoners. Deze identiteit bewijzen woorden gratis verstrekt op de populaire markten (concentraties van Kolla´s).
Men schat dat zonder deze grootscheepse fraude de regering bij het laatste referendum verloren zou hebben.
Dat is de reden dat de regering in paniek is geraakt door de eis om een nieuw kiezersregister te maken en weer begonnen is met de omsingeling van het kongres.
Zelfs de president Evo Morales is in hongerstaking gegaan.

HET MASKER VALT AF

Het word voor de gewone bevolking steeds duidelijker wat de ware aard van de MAS en de regering van Evo Morales is.
Evo heeft de deur geopend voor de korruptie met zijn dekreten voor direkte aankopen en aanbestedingen, wat aan het licht kwam met de moord tijdens de overval op een smeergeld betaler.
Als gevolg daarvan is de tweede man van de MAS uit de partij gestoten, maar voor iedereen is het duidelijk dat deze man, Santos Ramirez, dit niet in zijn eentje gedaan heeft.
Bovendien staat de korruptie in het staatspetroleumbedrijf niet alleen, het staats-wegenbouw bedrijf, de tol-inning, het sociale woningbouw programma, de grondwet-vergadering, het verkiezingskomitée, traktoren voor de kleine landbouwers, douane, inmigratie, staatstelevisie, enzovoort, enzovoort.
Waarschijnlijk zijn er heel belangrijke regerings- en NGOmensen bij betrokken en die beschermd moeten worden.
Daarom worden er verschillende rookgordijnen opgetrokken om de aandacht af te leiden en daarvoor hebben zich verschillende feiten voorgedaan.
Vorige week werd in Coroico-Yungas het huis van een ex-diputada van de MAS, Marlene Paredes, leeggeroofd en deze pedagoge werd mishandeld en bijna het ravijn ingeduwd, dit omdat ze in een door haar geschreven boek Evo bekritiseerd heeft.
Afgelopen Zaterdag werd eveneens het huis van de ex-vicepresident, de Aymara-indiaan Victor Hugo Cardenas leeggeroofd en bezet en zijn familie mishandeld door de Aymara-horden, hetgeen door Evo en zijn ministers goedgekeurd werd, want zijn misdaad is het anders denken dan de regering en de President uitgedaagd heeft om een dikussie aan te gaan in de Quechua- of Aymara-taal die de President geen van beide beheerst, ondanks dat hij zegt Aymara te zijn.
Bovendien is Victor Hugo Cardenas genoemd als een mogelijke kandidaat voor de komende presidentsverkiezingen waarin Evo herkozen wil worden.

CIA

Corrupción Interna Administrativa
Evo gaat door met vertellen van sprookjes aan de onderontwikkelde bevolking maar de weldenkende bevolking neemt hem al maandenlang niet meer serieus.
Het is duidelijk dat de corruptie ongekende vormen heeft aangenomen. Vanaf de oprichting van de republiek Bolivia tot het eind, want Bolivia is nu een plurinationale natie, is de corruptie nog nooit zo goed georganiseerd geweest.
Eerst werden de wettelijke kontrole instanties buiten werking gezet, zodat het onmogelijk was een gerechtelijk proces aan te gaan tegen de akties van de regering.
Daarna werden vanaf 2007 de dekreten afgekondigt die toestemming gaven voor afsluiten van rechtstreekse kontrakten, zoals het D.S. 29198 voor strategische bedrijven, D.S. 29287 infrastruktuur voor produktie bedrijven, D.S. 29506 voor het staatspetroleumbedrijf en het D.S. 29576 voor alle publieke instellingen en bedrijven.
Daar werd gretig gebruik van gemaakt:
De leraar Santos Ramirez werd aangesteld als direkteur van het staatspetroleumbedrijf en kon na 3 maand al een huis van US$ 1.000.000,- kopen, maar de zaak kwam aan het rollen toen de man die hem smeergeld (een bedrag van 450.000 Dollar) kwam betalen gedood werd toen hij overvallen werd.
Het bleek er een kontrakt afgesloten werd met een fiktief bedrijf voor US$ 68.000.000,-
Bij het staatswegenbouwbedrijf zijn US$ 600.000.000,- verdwenen.
Bij de sociale woningbouworganisatie zijn US$ 121.000.000,- de mist in gegaan.
Bij de staatstelevisie zijn US$ 7.000.000,- verdwenen.
Het leger heeft, ondanks dat in de nieuwe grondwet de oorlog afwijst, 2 helikopters, 6 gevechtsvliegtuigen en 10.000 geweren gekocht. En Evo is onlangs naar Rusland gegaan voor nog meer aankopen.
Al deze aankopen gaan in een rekordtijd door de douane terwijl medische apparatuur pas na maanden vrijgegeven worden.
Als voorbeeld van de sociale politiek van de regering van Evo Morales, werd gisteren de diesel-oil voor de knokkelkoorts bestrijding door regeringsfuncionarissen in beslag genomen. Op het ogenblik zijn er bijna 40.000 zieken en meer dan 20 overledenen!.
Al die ongeregeldheden zijn volgens Evo het gevolg van een infiltratie van de CIA, die de ambtenaren aanzetten tot deze daden. Iedereen denkt daarbij uiteraard dat Evo het heeft over de Amerikaanse inlichtingendienst, maar CIA betekent echter:
Corrupción Interno Administrativo

KARNAVAL

Ondanks het feit dat het met deze regering van Bolivia al drie jaar een karnaval is, wordt er deze drie dagen nog een beetje bovenop gedaan.
Gelukkig is het hier voor een groot deel van Santa Cruz na drie dagen afgelopen, want in het Westen gaat het nog door.
Ik ben beslist niet afkerig van een feestje, maar drie dagen is me teveel en bovendien als het verplicht is, want alles ligt verplicht stil, maar ja, daarvoor hebben we een totalitaire regering.
Want Evo Morales, of liever gezegd; een stel fanatiekelingen van de NGO´s, willen ons een politiek systeem opleggen wat in de rest van de wereld mislukt is.
Ik protesteer hiertegen niet voor mij, maar voor mijn kinderen en kleinkinderen waarvoor ik wens dat deze in vrijheid kunnen leven en niet als een slaaf van een totalitair systeem, wat niets met socialisme heeft te maken. Ik beschouw mezelf als een beter socialist dan de hele regering van Evo Morales.
Voor mij maakt het niet veel uit, want mijn situatie is te vergelijken met de bewoners van het Westen (rentenier), want ik heb mijn AOW, wat in Nederland weinig is, maar hier in Bolivia genoeg om met zijn tweeën van te leven.
In het Westen leeft men van de staat (80 % van de belastingen van Santa Cruz gaat er naar toe!), ontwikkelingsgelden, mijnbouw- en gasinkomsten.
Wie niet van deze melkkoe profiteert, leeft in armoe!. Zoals de indianen, die gebruikt en ronduit bedrogen zijn door deze regering, want er is slechts een minister van Indiaanse afkomst, die gelooft dat de stenen zich seksueel vermenigvuldigen, zijn god is “Pachamama”(moeder aarde) en meer van die flauwekul.
Santa Cruz had 60 jaar geleden nog geen 50.000 inwoners, maar na de strijd om 11 % van de belastinginkomsten en de aanleg van de weg naar Cochabamba als gevolg van de petroleumvondsten en die het gebied ontsloot, kwam de landbouw en daarmee de landbouwindustrie op gang.
Het gevolg is dat Santa Cruz nu als het rijkste Departament van Bolivia wordt beschouwd, wat jaloersheid opwekt. In Nederland is die rijkdom hooguit vergelijkbaar met Drente of Groningen!. (Voor wat ik mij herinner van 40 jaar geleden).
Die “rijkdom” in Santa Cruz is het gevolg van het feit dat er gewerkt wordt en trekt veel mensen aan uit het Westen, zodat het aantal inwoners nu meer dan 2.000.000 is.
Meer dan dat er werkgelegenheid is en voor degenen die geen werk vinden is er hier ook armoe, wat op zich weer kriminaliteit tot gevolg heeft.
De erbarmelijke omstandigheden waaronder die arme bevolking leeft, heeft ook gevolgen voor de gezondheid; op het ogenblik zijn er 25.000 patienten met knokkelkoorts (dengue) en men verwacht dat dit aantal in Maart verdubbelt. De Departamentale autoriteiten hebben een gratis behandeling gegarandeerd in de ziekenhuizen, die uitpuilen, maar de werkelijke bestrijding berust op de uitroeiïng van de tijgermug, die de virusoverdrager is.
Daarvoor zijn sproei- en benevelingsap-paraten nodig en omdat de regering de gasbelasting in beslaggenomen heeft beschikt het departament niet over de middelen en de regering heeft gezegd dat daar geen geld voor is, dus wordt er gebedeld bij de bevriende landen.
Er is echter wel geld om wapens te kopen, die gebruikt worden om de bevolking te onderdrukken, zoals in Pando gebeurd en de Vice-President (ex-terrorist) heeft verklaard dat men er aan zal moeten wennen dat de militairen ook in de rest van het land aanwezig zullen zijn.
Zoals eerder vermeldt zijn vorige week waar 20 mensen om 3 uur in de ochtend door gemaskerde militairen van bed gelicht, mishandeld en om 7 uur overgeleverd aan een procureur uit La Paz, die 7 personen naar La Paz heeft laten vliegen.
Tegen alle gerechtelijke regels in!

POLITIEK CIRCUS

Het politieke circus gaat door in Bolivia, het stemmen-percentage van de referendum-uitslag is op 106 % gekomen!.
Dat komt waarschijnlijk omdat de doden ook gestemd hebben!.
Santos Ramirez de oprichter van de regeringspartij MAS zit in de gevangenis, niet voor corruptie, nee, hij zit daar omdat hij zo´n ezel is om zich te laten betrappen!.
Dat is de Boliviaanse beredenering, volgens een belangrijke MAS-aanhanger en regerings funktionaris Saul Avalos is men in Bolivia onschuldig totdat bewezen is dat men schuldig is en omdat de corruptie geen fakturen afgeeft, dus voor deze belangrijke MAS-aanhanger zal het ook wel weer goed komen.
Anders is het voor de oppositie; de Gouverneur van Pando, Leopoldo Fernandez, is schuldig totdat hij bewijst dat hij onschuldig is en dat is moeilijk van uit de gevangenis, waarin hij al 5 maand opgesloten zit.
Maar volgens ingewijden zit er achter het gevangenzetten van Santos Ramirez een zwarte hand; en wel die van de “doodsminister” Juan Ramon Quintana, die zijn rivaal om de macht liever kwijt, dan rijk is.
Juan Ramon Quintana, als ex-medewerker van George Soros, financiëert echter de “SS” en is dus onmisbaar voor de regering.
Die “SS”-ers zijn sinds het referendum bezig om in Santa Cruz terreinen en landgoederen te bezetten, dit zijn waarschijnlijk provokaties om gevechten uit te lokken, wat op zich het motief kan geven om een staat van beleg af te kondigen, zoals in Pando gebeurd is.
Afgelopen Zaterdag werd de Gouverneur van Santa Cruz en andere chefs van van het Departament aangevallen door MAS-aanhangers, waarbij de chef van de waterstaat SEARPI een gebroken arm en een hersenschudding opliep.
Het probleem voor de regering is echter, dat Santa Cruz 2 millioen inwoners heeft en niet 50.000, zoals Pando.
DE STAATSTERREUR GAAT DOOR!
Vanochtend, 18 februari, hebben gemaskerde politiemannen (of militairen) ongeveer 20 personen van het bed gelicht en daarvan 7 per vliegtuig naar La Paz vervoerd.
Het gaat om de burgemeester, gemeenteraadsleden en persmensen uit het dorp Porvenir in het departament Pando.
Waarschijnlijk is het een wraakaktie van de regering vanwege de uitslag van het referendum. De staat van beleg was niet voldoende om de burgers angst aan te jagen.
Omdat het oppositie mensen zijn, zijn ze schuldig totdat ze bewijzen onschuldig te zijn.
Ook kan het betrekking hebben met de smokkelaffaire van 33 vrachtwagens waar de “doodsminister” Juan Ramon Quintana bij betrokken was en wat dichtbij Porvenir plaatsvond.
Oficiëel is er nog niets bekend gemaakt, waarschijnlijk moet de misdaad nog gemaakt worden.
HET LEVEN GAAT OOK DOOR!
Het huisje wat we gekocht hebben is afgebroken en er liggen alleen nog puinhopen.
We moeten echter nog wachten totdat de bouwplannen goedgekeurd worden.
Die kunnen niet ingediend worden zolang de papieren niet op onze naam staan.

HUISAANKOOP 2

De erfgenameverklaring was namelijk onvindbaar in het gerechtsgebouw, ondanks dat men het registratienummer had en mijn schoondochter die advokate is meegezocht had.
Dus moest via een rechter een vervangings-verklaring opgesteld worden, wat in Januari rond was.
Daarna had men voor de registratie in het kadaster de identiteitsbewijzen nodig van de 8 erfgenamen, wat de jongste erfgenaam, Genaro, weigerde en zocht konstant uitvluchten. Hij was de enige bewoner en de eerste die werd ingelicht door zijn broer, Delton, waarmee wij gesproken hadden. Iedereen ging toen akkoord met de verkoop.
Maandenlang zijn we aan het lijntje gehouden, de erfgenamen zeiden dat de advokaat ons op de hoogte zou houden en de advokaat zei dat haar klanten ons op de hoogte zouden houden.
In het huis troffen we nooit iemand aan, want Delton was verhuisd. Uiteindelijk op een Zondag troffen we Genaro aan die we tot nogtoe niet kenden.
Die blies gelijk hoog en agressief van de toren; Hij was de enige erfgenaam en had niets met de anderen te maken, want hij was de enige zoon van vader en moeder van de overleden eigenaars. Bovendien was hij het niet eens met de afgesproken prijs. Ik begreep dat het geen zin had om met hem te discuteren en zeker niet op straat en zei dat hij dat met de advokaat moest bespreken, want wij hadden een door 6 van zijn broers en zusters getekend kontrakt.
Daarna hebben we nog verschillende vergaderingen gehad met de advokaten van de 3 partijen, waarbij onder andere werd voorgesteld het terrein (513 m2) in acht stukjes te verdelen en zo te verkopen, wat uiteraard onzin is. Het bleek dat er een groot wantrouwen bestond tussen deze man en de andere erfgenamen, waarbij hij zijn zuster zelfs met de dood bedreigde.
Uiteindelijk ging hij in September overstag en wilde hij geld zien, maar de papieren waren pas in Januari in orde en geregistreerd.
Gezien de ondervonden moeilijkheden eiste ik echter dat het huis leeg overgedragen zou worden, want Genaro wilde er nog 6 weken blijven wonen. Uiteindelijk is hij op 2 Februari verhuist en konden we met de overdracht beginnen.
16 maand na de eerste kontakten en de koop-overeenkomst.
Het is ongelooflijk de troep die we aantroffen, ik heb gehandeld in gebruikte machines en ben niet bepaald ordelijk, maar dat is in de werkruimte, ik kan echter niet leven en wonen in troep, maar goed het huis interresseerd ons niet het gaat om de grond.
Maandag 9 Februari begint de sloop.

HUISAANKOOP 1

Voor degenen die niet op de hoogte zijn, zal ik het verhaal van het begin af aan vertellen. Want het zijn verschillende omstandigheden die me tot de veranderingen brachten.
- Ik krijg vanaf 2006 mijn AOW-uitkering, wat voor Nederland weinig is (nog geen 500 Euro), maar hier in Bolivia een welkome inkomst betekent.
- Carola en Addo zijn getrouwd en Yohanna was bezig met haar afstudeer-projekt en had al werk. Noelia was nog op de universiteit en Alan was nog op de middelbare school.
- De gelatineproduktie bracht voldoende op voor de dagelijkse onkosten en de Euro steeg in de koers vergeleken met de Amerikaanse Dollar, wat de produkten uit Europa duurder maakte.
- Om die redenen besloot ik geen elektromotoren meer in te voeren.
- Het dak van de hal (420 m2) was aan vernieuwing toe, want het regende binnen net zo hard als buiten.
- Ik dacht eerst nog aan nieuwbouw, maar dat betekende dat ik weer bij de bank voor een lening moest aankloppen.
Ik had nog geen besluit genomen totdat in begin 2007 een klant een bod deed op het pand, wat me echter niet voldoende leek. Hij bleef echter aandringen, daarom sprak ik in Juli met hem af om het huis te koop te zetten en indien ik tot het eind van het jaar geen beter aanbod had dan zou het pand aan hem verkopen.
In September kreeg ik een bod wat 25 % hoger was, maar omdat ik een kontrakt had met de prefektuur voor de weg El Carmen-Guacaraje voor drie maand (1 Oktober- 31 December) wilde ik wachten met de verkoop tot Januari de vrouw wilde echter niet wachten, dus dwong ik een opleverings-termijn van 6 maand af.
Daarna gingen we over tot de verkoop en tegelijkertijd namen we kontakt op met de bewoners van een kleiner pand wat al jaren te koop stond, wat betekende dat er iets mis was.
Er staan vele huizen te koop, maar dit huis was me een jaar eerder opgevallen en trok mijn aandacht, ondanks dat ik in die tijd nog niet dacht aan veranderingen.
De prijs was zodanig dat de opbrengst van de verkoop voldoende was voor de aankoop en de nieuwbouw volgens de eisen voor de produktie van de gelatine en andere produkten.
Het huis bleek eigendom te zijn van 8 erfgenamen, echter van twee verschillende vaders en moeders. De erfgenamenverklaring was 13 jaar geleden gemaakt.
De succesierechten werden echter niet betaald, zodat de verklaring in het gerechtsgebouw bleef, verder had men geen woningbelasting betaald en het water was afgesloten wegens wanbetaling.
We kwamen een prijs overeen en omdat geen van de erfgenamen de schuld kon (of wilde) betalen, hebben we bij een advokaat een verkoop-koopbelofte opgesteld en een voorschot gegeven van de koopsom.
Dat heeft Rosa gedaan,want ik was vanwege mijn kontrakt in Guacaraje en verwachtte dat bij mijn terugkomst de papieren in orde zouden zijn.
Maar dat bleek een ijdele hoop te zijn geweest.

CORRUPTIE

Het was, voor het overgrote deel van de bevolking, al snel duidelijk dat bij deze regering de corruptie en de drugsfabricage vrij spel hadden en dat de regering georganiseerd is in het verbergen van de corruptie.
Tot op heden zijn er geen schuldigen voor gevallen van corruptie en drugshandel voor wat betrefd partijgenoten van Evo Morales, zoals de familie van zijn ex-verloofde, die werden opgepakt met meer dan 460 Kg. Cocaïne, een drugskoerier die een aanbevelingsbrief had van het eerste kamerlid en oprichter van de regeringspartij MAS; Santos Ramirez, die eveneens beschuldigd werd van ander corruptie-schandalen betreffende kontrakten en smokkel van diesel-oil van de staatspetroleum-maatschappij, verkoop van aanbevelingsbrieven, enz.
Ook zijn er geen schuldigen van ongeregeldheden bij de douane, diefstal van landbouwtractoren, ongeregeldheden met wegenbouwkontrakten, publieke werken, aankoop van apparatuur voor de staats-TV, paspoorten-verkoop, corruptie bij de staatsloterij en gokpaleizen, onregelmatigheden bij de sociale woningbouw en inbeslaggenomen bezittingen van drugscriminelen, enz.,enz.
Maar nu bij het zesde corruptie-schandaal, waarbij de bovengenoemde Santos Ramirez betrokken blijkt te zijn, schijnt zijn geluk een ommekeer te hebben gemaakt, als gevolg van de moord van een bouwondernemer bij het huis van zijn zwager met als motief; roof van US$ 450.000,-.
Dat was het smeergeld van 10 % voor de eerste betaling van US$ 4.500.000,- als deel van een kontrakt van US$ 68.000.000,- tussen de staatspetroleum-maatschappij en een, in Bolivia, fictief constructiebedrijf die de vermoorde ondernemer vertegenwoordigde.
De intelectuele brein van de overval was een aangetrouwde neef van Santos, een bordeelhouder, die als chauffeur van de vermoorde ondernemer funcioneerde.
Het is nu wel duidelijk hoe het mogelijk was dat Santos Ramirez 3 maand na zijn aanstelling als direkteur van het Staatspetroleumbedrijf een huis ter waarde van US$ 1.000.000,- kon kopen!.
Het is ook wel duidelijk waarom de onafhankelijke pers staatsvijand nummer één is! Zonder die pers blijft dit alles verborgen!.

REFERENDUM

Er is de afgelopen maand veel gebeurd, maar helaas had ik geen tijd en ook geen inspiratie om daarover te schrijven.
Politiek gezien was het belangrijkste geval het referendum ter goed- of afkeuring van de nieuwe (ilegale) grondwet.
Het resultaat is dat men kan zien hoe Evo Morales in drie jaar tijds het land heeft weten te verdelen en de tegenstellingen aangewakkerd en vermeerderd heeft.
De tegenstelling tussen het Westelijke berggebied en het Oostelijke laagland, de tegenstelling tussen stad en platteland en de tegen stelling tussen de indianenrassen.
De tegenstelling tussen het Westelijke berggebied en het Oostelijke laagland is tussen de Westelijke renteniers-mentaliteit en de Oostelijke produktie-mentaliteit.
Het Westen dat teert op de mijnbouwopbrengsten Ontwikkelingshulp en de belastingsgelden uit het Oosten en nu ook wil profiteren van de gasopbrengsten in het Oosten en Zuiden van het land.
Het Oosten heeft zich zelfstandig ontwikkeld als het meest voorspoedige gebied ,dank zij de landbouw en de landbouwindustrie, die nu door de regering geblokkeerd wordt door exportverboden, onzekerheid over het grondbezit en wisselkoers, die laag wordt gehouden om de export te remmen.
Een andere tegenstelling die sterk naar voren is gekomen is die tussen de hoofdsteden van 6 van de 9 Departamenten en het buitengebied.
Bijvoorbeeld Sucre en Cochabamba die zich beiden in het Quechua-gebied bevinden hebben respectievelijk 69,85 % en 53 % tegen gestemd , terwijl de procentages in het gehele Departament 48.46 % en 35,09 % waren.
Dit is te verklaren als gevolg van het hogere opleidingsniveau en betere (onafhankelijke) informatie over het werkelijke landelijke gebeuren, maar ook omdat Evo wil dat de Aymaras het hele land domineren en kolonialiseren.
Buiten de stad, evenals in Nederland, komt alleen informatie via de staatsradio- en televisie terwijl in de steden onafhankelijke kranten en TV-stations zijn.
Verder werden de indianen bij de stemming “geholpen” omdat ze niet kunnen lezen en schrijven, ondanks het feit dat de President onlangs heeft aangekondigd dat Bolivia vrij is van analfabetisme.
Ander opmerkelijk resultaat is dat van Pando, waar kort voor het referendum nog de staat van beleg gold en waar de burgers moesten stemmen onder bedreiging van de militairen.
Desondanks werd in Cobija met 60,49 % en in heel Pando met 59,04 % tegen de nieuwe grondwet gestemd, wat een klap in het gezicht van de regering betekende.
Hier hebben zelfs doden gestemd, want 5 personen die in het rapport van Matarollo als doden vermeld werden bleken nog te leven en in Brasilea asiel gezocht hebben.
Tevens is duidelijk geworden dat het racisme sterk toegenomen is, want in het gebied van twee rassen (Quecha en Aymara) werd voor gestemd, terwijl in het gebied van 34 rassen werd tegengestemd.
Bijvoorbeeld in Guacaraje in de provincie Iténez, waar mijn vrouw Rosa geboren is en die van Itonama-afkomst is, werd door 83.88 % tegen de nieuwe grondwet gestemd.
Het resultaat van het referendum is dat in 2/3 van het grondgebied heeft tegengestemd, maar dat door de fraude en manipulatie het stem percentage op 61,43 % in het voordeel van de nieuwe grondwet is beland.
In Baures (een ander etnisch volk in de Iténez) werd door 87,13 % tegen de nieuwe grondwet gestemd, echter in het cantón San Simon wat hoofdzakelijk uit Kolla´s bestaat heeft 84,93 % (124 stemmen) voor de nieuwe grondwet gestemd.
Deze tegenstellingen zullen in de toekomst de nodige problemen opleveren.

2009

2009

Ik had verwacht na het beëindigen van de handel in gebruikte motoren een zee van tijd te hebben, maar helaas kom ik nog tijd tekort, zodat ik nu, eind Januari, pas mijn eerste bericht kan schrijven.
We hebben met praktisch de hele familie de Kerstdagen en oud en Nieuwjaar in Guacaraje gevierd. Alleen Yohanna kon er vanwege haar werk niet bij zijn.
Omdat wij met de kleinkinderen al 10 personen waren plus de dochters van Mirtha en Pole en andere studenten, loonde het de moeite om een chartervlucht te organiseren bij de TAM (Transportes Aereos Militaires) met een vliegtuig voor 22 pasagiers, dat had ik in November al besproken met de vertegenwoordigster en Guacaraje.
Toen dat bekend werd hadden we al gauw een lijst van 30 belangstellenden, zodat we 2 chartervluchten organiseerden, waarbij de tweede vlucht aangevuld werd met pasagiers uit Trinidad.
Zo vertrokken we Vrijdagavond 19 december (de laatste werkdag van Addo en Chicky, de man van Carola) met een groep van 19 personen in de slaapbus naar Trinidad. De rest ging voor eigen rekening.
In Trinidad stond een busje klaar (geregeld via een neef van Rosa) om ons naar het vliegveld te brengen, waar we om 8 uur zouden moeten zijn, maar door wegwerkzaamheden bij de nieuwe brug over de Rio Grande (1400 m.), kwamen we pas om 9 uur aan. Daarom werd eerst een andere vlucht naar San Joaquin afgehandeld en moesten wij wachten tot het vliegtuig terugkwam en om 11 uur gingen we aan boord en vertrokken we naar Guacaraje, waar we om 12 uur aankwamen.
In deze tijd van het jaar is het dorp alleen per vliegtuig bereikbaar, de wegen zijn vanwege de regen onbegaanbaar en in de rivieren is nog onvoldoende water voor de scheepvaart.
Veel mensen in Nederland begrijpen het niet, maar ik vind het heerlijk om een paar weken van de buitenwereld afgesloten te zijn. Er zijn in Guacaraje twee sateliettelefoon- cabines, met verbindingen van niet de beste kwaliteit en alleen voor uitgaande gesprekken en verder 4 radio-stations voor een kortegolf verbinding met andere dorpen en steden in Bolivia.
Er is maar een paar uur per dag electrici teit, omdat de bevolking de kosten van meer brandstof niet kan opbrengen.
Om dezelfde reden is ook maar een paar uur per dag leidingwater, wat geen drinkwater is, omdat het water uit minder dan 10 meter diepte opgepompt wordt en vooral gezien het feit dat het overgrote deel (90%) van de woningen letrines hebben is het water besmet met bacteriën.
Praktisch elke dag hadden we een uitnodiging voor het middageten, ook omdat de kinderen al jarenlang niet in het dorp geweest zijn.
In tegenstelling tot de gewoonte in de stad, wordt de Kerstmaaltijd geserveerd voor de Heilige Mis, omdat er slechts tot middernacht elektriciteit is.
Na de mis gaat men naar de verschillende lokalen die een eigen elektriciteitsaggregaat hebben en waar gefeest wordt tot de volgende dag.
Voor Addo was dat tot 11 uur ´s ochtends. Wij gingen om 8 uur al naar huis om te slapen, want de jaren beginnen te tellen.
De apart te noemen bezigheden waren:
Op 26 December zijn we naar de boerderij (estancia) van Pole gegaan, waar ik een stiertje heb laten slachten om het vlees te roosteren.
Op 28 december was er een verjaardagsfeest met meer dan 100 gasten, ter ere van een vriend die 68 jaar werd.
Op 29 december zijn we naar Bella Vista (60 Km) gegaan, om in de rivier te zwemmen en vis te eten. Op deze plaats komen de rivieren San Martin en Rio Blanco samen, deze rivieren hebben verschillende kleur van het water wat zich niet mengt gedurende verscheidene kilometers stroomafwaarts.
Op 31 december hadden we weer een uitnodiging voor een verjaardag en na de mis was er feest in de verschillende lokalen, om het Nieuwe jaar te verwelkomen, hetgeen weer doorging tot na de dageraad. Zonder angst voor overvallen, wat in Santa Cruz ondenkbaar is.
Op Vrijdag 2 Januari was onze terugreis gepland, met een normale dienstvlucht, want Addo en Chicky moesten 5 Januari weer aan het werk en de studenten blijven nog een tijd tot de lessen beginnen.
Na onze terugkomst in Santa Cruz moesten de geslonken voorraden in de verschillende supermarkten, veroorzaakt door twee weken afwezigheid weer bijgewerkt worden en omdat Carola 7 maand in verwachting is heb ik haar taak van de distributie van de produkten in de supermarkten overgenomen.
Dus ik kom tijd tekort, onder anderen, voor het lezen van de kranten.