vrijdag 24 september 2010

200 jaar vrijheid

Vandaag 24 September zou een feestdag moeten zijn voor Santa Cruz vanwege de bevrijding van de Spaanse overheersing.
Maar veel mensen vragen zich af of de Spaanse overheersing erger was dan de totalitaire staat die de huidige regering onder leiding van de Vice-president Alfaro Garcia Linera aan het vormen is.
Want het wordt steeds duidelijker dat Evo politiek gezien weinig invloed heeft binnen Bolivia en zich laat blijmaken met een presidentsvliegtuig van 87 miljoen dolar (24 miljoen overgeprijst) en daarmee de wereld afreist en zichzelf belachelijk maakt met zijn toespraken.
Dat mag echter in de Boliviaanse pers niet vermeld worden, want dat wordt beschouwd als racisme en nu is er een nieuwe wet tegen racisme in behandeling die de racistische pers (kranten, radio en TV) bedreigt met sluiting en gevangenisstraf van 40 jaar ( maximumstraf voor bijvoorbeeld moord is 30 jaar, leden van de regeringspartij MAS gaan echter vrijuit, zoals het parlementslid dat veroordeeld werd tot 30 jaar gevangenisstraf vanwege zijn betrokkenheid bij de moord op de burgemeester van AYO-AYO en die vorige week vrijgesproken werd).
Deze regering is echter het voorbeeld van racisme, wat vast gelegd is in de grondwet door het instellen van een plurinationale staat met 36 etnische volken (sommige met niet meer dan 5 families) die eerste-rangs burgers zijn, daarna komen de halfbloed burgers (mestiezen) en wij als vreemdelingen zijn de derde-rangs burgers.
In de praktijk wordt echter de Aymara-bevolking (18 %) (inclusief simbolen) opgedrongen als belangrijkste.
In de praktijk valt het voor ons nogal mee, want het probleem is educacionaal.
In het land van de blinden is de eenoog koning.
Het overgrote deel van de indianen bevolking kan nauwelijks lezen of schrijven. Ik zag vanochtend in De Stentor een video over de schaapskudde van Ede-Heerden wat veel overeenkomst vertoond met de tweede kamer in Bolivia waarin de kamerleden allemaal braaf in dezelfde richting gestuurd worden en braaf de hand opsteken op de orden van de voorzitter (Alfaro Garcia Linera) en zodoende wetten aannemen die ze niet eens gelezen hebben.
Er wordt dan ook geregeld gesuggereerd om het parlament af te schaffen en gewoon per decreet te regeren, want het kamoufleren van de dictaduur kost veel geld en Bolivia zit op het ogenblik ekonomisch praktisch aan de grond.
De binnenkomst van (volgens de Vice-President) 700 miljoen Dolar afkomstig van de drugshandel houdt nog geld in de straat.
Want dank zij de ekonomische politiek moet er benzine, cement, mais en meel geïmporteerd worden, wat voorheen niet het geval was.